Thanks for a beautiful site! I have added you in elected!
Necessarily I shall advise your site to the friends!
http://jhsdf.sitesfree.com info [url=http://jhsdf.sitesfree.com]info[/url]

عالی عالی هیچی نمیتونم بگم کم آوردم

من قول داده ام !
به خدا راست ميگويم!
قول داده ام كه يك وقت گمت نكنم
كه انوقت مجبور نشوم بروم زنگ تمام خانه ها را
شهر به شهر بزنم و نشانت را
از انهمه چشمهاي خيس بگيرم ...

آقا!
ما مانده ايم كه بقيه اين تماما مخصوص شما را كي مي شود خواند...اين ور آبها كه خبر ي نيست....لا اقل شما يك كاريش كنيد زودتر.....
در ضمن آقا جان!به قول خودتان كه كار از خرابي گذشته...بي خيال پاسارگاد....اينجا دارند آدمهاي زنده را سلاخي مي كنند....

خيابان انقلاب را صد بار پياده طي كرده بودم و بوي كاغذ مي دادم و مردمك چشمم پر شده بود از نام پيامبرانِ روي جلد كتاب.
من و مريم در رويا تنها شده بوديم و مريم دلش مي خواست دوباره براي من مادري كند.

وعده گذاشته بودي كه اين بار از شرق طلوع كني
و من به استقبال اين رويا خودم را تا جلو در كليساي جامع ربانيت رسانده بودم
شايد در صف مشتاقان مسيحي ات بايستم و اين بار ترا در هيئت ديگري نظاره كنم
اما مجلس شاهانه بود و دربان مرا پشت درهاي بسته نگاه داشت.
و سهم من از تو شنيدن موسيقي از پشت درهاي بسته كليسا بود.
و سهم من از تو ، ديدن شمايل عيسي در قاب عكسي بود كه به ديوار آويزان كرده بودند و باز هم به صليبش كشيده بودند.
و سهم من از تو كتاب انجيلي بود كه درويشي مست، از كتابفروشي كليسا خريد و به من هديه كرد.

دلم فرو ريخته بود. خودم را در تاريكي پياده رو گم كردم .اشك پهناي صورتم را پر مي كرد . من مرده بودم و دوبــاره كسي داشت به مرده ام لگد مي زد . مسير كليسا تا تالار وحدت را گريــه مي كردم . شايد تاتر «ملودي شهر باراني» آرامم كند .
و آنشب باران نبود اما من سراپا خيس شده بودم.

هرجا زني روسري از روي موهايش مي افتاد
هرجا زني بند كفشش را مي بست
هر جا زني زير باران خيس مي شد
و هر جا زني يك نوزاد به پستان گرفته بود و آواز مي خواند ، شما را ديدم
و در حضور آسماني شما فهميدم كه عشق و وفاداري واقعي تر از آن است كه تا كنون تصور مي كردم.
و حالا براي بازگشت لحظه شماري مي كنم
و مهم نيست اگر مرا به كليسا راه ندادند
چرا كه اكنون يك مريم مقدس توي قلبم دارم كه به هر تار زلفش يك خورشيد گره خورده است.

شعراي شما روح آدمو پرواز مي ده ... واقعاً زيباست
" باورم كن كه شعر در من طغيان يگانگي است
و حماسه دوست داشتن"

مرسي مرسي مرسي ......

مي لغزم ميان واژه ها... دوباره، دوباره، دوباره... همه تنم جوهری می شود، مثل همان انگشتان گره خورده به کاج... آخ، چه قدر بغض با من است. نفسم می گیرد برای دریچه نیمه بازم که می وزید رو به پرآسمان ترین حیاط خلوت دنیا... چه قدر باید در به در رفت، پا به پای شهرها. ابروهایم گره می خورند، چشم هایم زخم بر می دارند و شورند لبهام. درد مرا می دانی...

سلام آقاي معروفي عزيزم شعرتون بسيار زيبا بود. خبر فوت استاد منوچهر آتشي را شنيديد؟

آقای معروفی خیلی زیبا بود . شما افتخار ما در خارج از کشور هستید. برایتان از ایزد منان آرزوی طول عمر دارم. موفق باشید

با درود بيكران بر شما
انصافا شعرتان بسيار دلنشين بود. يك عاشقانه لطيف كه شكوه مهرورزي را به نمايش مي گذارد.
جناب معروفي عزيز ، كتاب سمفوني مردگان را بارها و بارها خواندم و اعتراف مي كنم هر بار با خواندنش بغضي نمناك گلويم را فشرد.
من آن همه لذت غمناك را مديون قلم خلاق شما هستم.
ياد نشريه گردون به خير و ... بدرود

سلام مرد بزرگ.
داشتم نوشته هاي دوستانت را مي خواندم. رسيدم به نوشته هاي آقا علي.
به قول پيكاسو: من نمي فهمم چرا همه ي مردم مي خواهند از هنر سر در بياورند؟!
دمي با غم به سر بردن جهان يكسر نمي ارزد
به مي بفروش دلق ما كزين بهتر نمي ارزد.
موفق باشي.

سلام
مثل هميشه!
امدم بگم كه.....من الان به خاطر شعري كه خواندم اينجا دچار اويزوني هستم!
با خيالت زندگي ميكنم........

مثل هميشه زيبا.
جوابم رانداديد؟ من دنبال آدرسي يا ايميلي از حسين منصوري هستم. براتون امكان داره در اختيارم بگذاريد؟
khanomi_sm@yahoo.com

من تلفنش را دارم
برايتان ای ميل می کنم.

با سلام راستش فقط میتونم حقیقت رو بگم...و حقیقت اینه که من چند روزی است که توی شعر دوم صفحتون موندم...یا بهتره بگم جا موندم...همیشه برام یه آرزو بوده که کتابهای شما رو با امضای خودتون داشته باشم... مخصوصا سال بلوا و سمفونی مردگان رو...

باز هم عالي مثل هميشه

بسيار زيبا و دلنشين بود. پاينده باشيد.

دستهايم را در دستهايت بگير
اي بانو
با ضربان قدمهاي من همگام شو
ستاره را با انگشتهاي ظريفت ،
از آسمان سربي بگير
و بر روي زمين سبزش كن
قول مي دهم آن را آبياري كنم
قول مي دهم جنگلي از ستاره هاي تو بسازم
من با نگاههاي تو آشنا هستم
چشمهاي تو سالهاست از آسمان ستاره مي چينند
و من تنها به دو ستاره
ـ چشمهايت را مي گويم ـ
معتادم.

har moghe mikhunam avazato ...boghz mikonam .
yade tanesh mioftam ...
Ezzat Ziad ghazaleh

سلام. آنقدر زيبا بود كه دلم نيامد بي تشكر از اينجا بروم. ممنون كه ما را مهمان لحظاتي زيبا كرديد

نذر مي كنم/_ چشمانم را_ / وقتي بيايي/حتي /اگر /نبينم / نشنوم / تو در مسير هزار عشق و شور / در لبخند كم رنگ آفتاب /وقتي / با ستاره / بي ستاره / بيايي /من تبسم تمام شعر هايم را / در گوش تمام ابرها / بادبادك ها/ قاصدك ها / بادها / مي خوانم / وتقديمت مي كنم / تمام جزيره ي خيالي ام را /نذر مي كنم / براي تو / هميشه / يك شاعر باشم!!!!!!!!!!!!!!!!

باز دوباره مست آمدي خانه . با كفش افتادي روي تخت و خواب پريشان ديدي ؟

سلام

باز هم شعر و عاشقي. اين رزها در حال خواندن جن نامه گلشيري هستم. مي دانم كتاب را خواندي ولي اي كاش مطلبي درباره اين كتاب پيدا مي كردم. نمي دانم در آن وقت كه هوشنگ در حال نگارش اين كتاب بوده در چه حال و هوايي به سر مي برده و چرا چنين چيزي را قلمي كرده تا بماند.

عباس جان اگر نقدي و يا تحليلي سراغ داري يك ندايي بده. به خدا كلي ثواب دارد.

موفق باشي

آويزان از شانه هايت/ مثل تنه بريده درختي/تكيه به ديوار كوتاه قبرستان/بغلم كن...///داستاناتون رو بيشتر دوست دارم از شعرهاتون/اما نميشه ناديده گرفت كه صاحب نظريد ميشناسيد شعر رو / بهم سر ميزنيد دعوام كنيد؟/.... يكي براي تماشاي عاشقي كردنت خيلي خوشگل بود/

اين چشمها
------------

...
گفتم
دريغ و درد
كو داوري كه شعله زند بر طلسم سرد
كوبم به روي بي بي چشم سياه تو
تك خال شعر مرا
گويم ‚ كدام يك ؟
اين چشمهاي تو
اين شعرهاي من

(نصرت رحماني)

خواندن اين شعر در صبح اولين روز هفته به گمانم دست كم تا آخر هفته مان را تضمين كرد. براي عاشقي...

بقيه انقد /استاد استاد " كف كردم" / راه انداختن كه نه ميشه نظر مخالف داد و نه ارزشي ميمونه براي ابراز نظر همسو!!!!
تو اين وبلاگ جناب" استاد " خطتو عوض كردي ربطتم عوض كن ، زود باش!
بساطي رو كه درعالم مثلا روشنفكري دنياي "واقعيتون" شما ها داريد ، با سكوت مقابل اين بادمجان دور قابچياني كه استاد و مريد بازي راه انداختن تو وبلاگت ، داري گسترش ميدي و اگه وب نويسي برات جديه بكم كه اين كار دو تا خطر داره .
1- وبلاگت محدود بي ارزش و بي محتوا ميشه به مرور
2- امثال تو كه در دنياي واقعيشون عواقب اين مريد و مرادبازيهاي بساط روشنفكري فارسيو زياد ديدن ( شايم نديدن. نه؟!!!) موظفن آين آفت ريشه دار فرهنگ ايروني رو اينجا نذارن كه بازتوليد بشه حداقل .......

(البته اينم بگم كه هر جور عشقته حال كن به ما چه اصلا؟!)

مهربان
بسيار خوشحال شدم از بابت كتاب,... در پوست نمي گنجم.

عجب ببين عشق چه ها مي كند...تار هاي قلبم را نواختي استاد... مي خواهم خدا بين مرگ من و بوسه هاي تو ...عاشقانه هايت را زمزمه مي كنم و صداي بامداد در روحم جاري مي ي شود... حتي بگذار آفتاب نيز بر نيايد به خاطر فرداي ما اگر بر ماش منتي است , چرا كه عشق خود فرداست خود هميشه است ..., و زمين در جرخش خود ...ميخواهم خدا بين مرگ من و بوسه هاي تو گم شود ...من در اين شب سرد كپنهاگ بين زمزمه هاي عا شقانه ي تو و شبانه هاي بامداد گم شده ام... باغ آينه كجاست....

جناب معروفي ...
بسيار زيباست... ما را معتاد كردي-- هي سرك ميكشم ببينم چه جديد پست كردين...
كتاب: من ديگه خجالت زده ام كه بازم از كتاب بپرسم-- مثل اينكه امكان پستش نيست...
پاينده باشيد.

فاضل عزيزم
سمفونی مردگان را برايتان امضا کردم و بردم پستخانه.
با احترام/ عباس معروفی

استاد با اجازه لینک می‌دهم به شعر فوق العاده زیبایتان.

شما چه ميكنيد؟
هنوز دستهام سبز از جوهره كه يه دشت سبز بي انتها ريختيد تو خوابم......
وسط اين همه سبز نفس آدم به شماره مي افته
مثل شمارش معكوس براي نشستن هواپيما تو باغ بهار نارنج
و كسي نميدونه قلب مسافر تندتر ميزنه يا قلب شكوفه هاي بهارنارنج؟

كاش ميشد همه ي نارنج هاي دنيا رو كادو پيچ كرد.......

ما هيچ گاه عشقمان را گم نميكنيم.حتي كمرنگش هم نميگنيم. اما اگر عشق از ما دوري كرد چه كنيم؟ اگر از آغوشمان مثل ماهي سر خورد و رفت چه كنيم؟ آن وقت با كابوس هايمان چه كنيم؟ مي شود صداي معشوق را فراموش كرد؟ با فراق نگاهش چه کنيم؟

سلام آقای معروفی.
شما با نوشته های جانانه تان منو سر پیری
عاشق و شیدا کردید.
"می‌بوسمت
و ماه می‌شوم
بر سينه‌ی تو
آويخته به زنجيری که
دست‌های من است.".
شراره های عاشقیتان سرمای زمستانم را گرما می بخشد.
شاد و سرافراز بمانید.
سعید از برلین.

به قدری زیباست که چیزی جز ممنونم نمی توانم بگویم.

سلام آقای معروفی،

آن‌همه دشت بی‌انتها
آن‌همه تپه سبز
آن‌همه چشم خیس
...

ديگر گمت نمی‌کنم
...
متشکرم
زیبا بود

موفق باشید.
نیما